Μπορεί να θυσιαστεί ένα ζώο για λογαριασμό του νεκρού; Με τη θρησκευτική δήλωση...

Ο Αλλάχ (c.c) έχει δώσει στους Μουσουλμάνους πολλές ευκαιρίες να κερδίσουν ανταμοιβές. Κάθε μουσουλμάνος που έχει την οικονομική δυνατότητα είναι υπεύθυνος για τη θυσία. Ωστόσο, αν σκεφτούν την ανταμοιβή που θα κερδίσουν όταν κάνουν αυτές τις λατρείες, οι υλικές θυσίες τους δεν θα είναι ορατές στα μάτια τους. Ενώ ο Αλλάχ έχει παραχωρήσει τη λατρεία της θυσίας ως πόρτα ανταμοιβής για τους μουσουλμάνους που ζουν, οι μουσουλμάνοι που έχουν πεθάνει δεν μπορούν να εκτελέσουν τις τελετουργίες της θυσίας τους. Με αυτό Eid-al-AdhaΤο ερώτημα εάν οι άνθρωποι μπορούν να θυσιάσουν για λογαριασμό των νεκρών συγγενών τους, με την άφιξη του Προφήτη, προκαλεί σύγχυση. Εάν ένας μουσουλμάνος έχει κάνει διαθήκη και έχει αφήσει ένα συγκεκριμένο χρηματικό ποσό πριν από το θάνατό του, οι συγγενείς του μπορούν να θυσιάσουν στην ψυχή τους. Ένας άλλος λόγος για θυσίες μετά από αυτούς που έχουν μεταναστεύσει στο επέκεινα είναι η επιθυμία να αυξηθούν οι ανταμοιβές που θα τους πάνε. Ως απόδειξη αυτού, ο Χάνες, ένας από τους Ταμπιούν, είπε: «Είδα τον Αλί (r.a.) να θυσιάζει δύο κριάρια (με τη μία) και του είπα: «Τι είναι αυτό;» ρώτησα. «Ο Αγγελιαφόρος του Αλλάχ (σ.σ.) με κληροδότησε να θυσιάσω μια θυσία για αυτόν (στην υγεία του). Εδώ θυσιάζομαι αντί γι' αυτόν ». Έδωσε την απάντηση.» Μπορούμε να παρουσιάσουμε το χαντίθ του Αμπού Ντάουντ. Αυτά μπορεί να είναι τα παιδιά ή τα αγαπημένα τους πρόσωπα. «Όταν ένας άνθρωπος πεθαίνει, οι ανταμοιβές όλων των πράξεών του τελειώνουν. Τρία πράγματα εξαιρούνται από αυτό: Η φιλανθρωπία, η γνώση που ωφελείται, ένας καλός γιος που προσεύχεται γι 'αυτόν.» (Μουσουλμάν, Αμπού Νταβούδ, Τιρμίντι)

Αν προσευχόμαστε για να φτάσουν οι ανταμοιβές σε αυτούς που έχουμε χάσει μετά τη θυσία ενός ζώου, θα τους φτάσει με την άδεια του Αλλάχ. Χάρη στον καλοκάγαθο γιο, το βιβλίο των πράξεων που θα κλείσει την Ημέρα της Κρίσης μπορεί να γεμίσει ακόμα και αφού πεθάνει. Η ανταμοιβή της λατρείας των θυσιών είναι πολύ υψηλή. Χάρη στα καλοπροαίρετα παιδιά και τα εγγόνια, αυτή η πόρτα θα παραμένει πάντα ανοιχτή.

Μπορεί να θυσιαστεί ένα ζώο για λογαριασμό του νεκρού;

ΜΠΟΡΩ να θυσιαστώ για λογαριασμό οποιουδήποτε έχει πεθάνει;

Ενώ το Eid-al-Adha είναι εδώ, θα θέλαμε να μάθουμε για τη λατρεία της θυσίας με κάθε λεπτομέρεια. Η θυσία για τον Αλλάχ είναι υποχρεωτική για τους μουσουλμάνους που έχουν κάθε μέσο για να το κάνουν. Ο Αλλάχ (c.c) στο 2ο κεφάλαιο της Σούρας Kevser. Είπε στον στίχο του:

«Τώρα υπηρέτησε τον Κύριό σου και θυσία».

فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ

Fe salli li rabbike venhar.

Ενώ έχει ειπωθεί ότι η θέση και η σημασία της θυσίας στο Ισλάμ είναι μεγάλη, ο Προφήτης μας (α.σ.) Καθορίζεται από τα χαντίθ του Προφήτη Μωάμεθ (PBUH). Ο Zayd Ibn Arkam (r.a.) αφηγείται: Μια μέρα ρωτήσαμε τον Αγγελιοφόρο του Αλλάχ:

«Ω Αγγελιαφόρε του Αλλάχ, τι είναι αυτή η θυσία που θυσιάζεται την ημέρα του Eid;» Ο Προφήτης μας (SAV) απάντησε: «Αυτή είναι η Σούννα του πατέρα σου Ιμπραήμ (a.s.). (Είναι μια λατρεία που συνεχίζεται από την εποχή του.) «Επειδή, είπαμε: «Τι ανταμοιβή για εμάς αν θυσιαζόμαστε, ω Αγγελιαφόρε του Αλλάχ!». ρωτήσαμε. Ο Προφήτης μας είπε: «Μια ανταμοιβή για κάθε τρίχα του θύματος». Τότε λέγαμε: «Η σφαγμένη θυσία (πρόβατο, αρνί) Πώς θα είναι η ανταμοιβή αν είναι μάλλινη;» Ο Προφήτης μας είπε: «Υπάρχει ανταμοιβή για κάθε τρίχα μαλλί!» (Ιμπν Μακ).

ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΥΠΑΝΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ:

Η Diyanet διευκρίνισε το θέμα ως εξής:

«Στη θρησκεία μας, δεν υπάρχει τέτοιος τύπος θυσίας όπως η νεκρή θυσία ή μια βαριά θυσία. Ωστόσο, το θρανίο μπορεί να θυσιαστεί για να δοθεί η ανταμοιβή στους νεκρούς. Επιπλέον, εάν η κληρονομιά που άφησε εκείνος που όφειλε τη θυσία όσο ζούσε είναι επαρκής, η διαθήκη του πρέπει να εκπληρωθεί από τους κληρονόμους του. Σύμφωνα με όσα αναφέρονται από έναν από τους οπαδούς του, τον Hanesh, είπε: «Είδα τον Ali (r.a.) να θυσιάζει δύο κριάρια (με τη μία), αλλά είπε: «Τι είναι αυτό;» ρώτησα. «Ο Αγγελιαφόρος του Αλλάχ (σ.σ.) με κληροδότησε να θυσιάσω μια θυσία για αυτόν (στην υγεία του). Εδώ θυσιάζομαι αντί γι' αυτόν.» Απάντησε. (Abu Dawud, Dahaya, 2; Ahmed b. Hanbal, al-Musnad, II, 420, 423) Σε αυτή τη διήγηση, ο Hz. Αλή, ως αιτία σφαγής του θύματος, ο Χζ. Έδειξε ότι ο Προφήτης (α.σ.) το κληροδότησε αυτό στον εαυτό του. Επομένως, αυτό το χαντίθ δεν υπονοεί ότι θα γίνει θυσία για λογαριασμό του αποθανόντος εάν δεν έχει διαθήκη. Σύμφωνα με αυτό, οι κληρονόμοι δεν χρειάζεται να θυσιάσουν ζώο για εκείνους που πεθαίνουν αν δεν έχουν διαθήκη. Ωστόσο, ένα άτομο, προκειμένου να δωρίσει τα αποθέματά του στη μητέρα ή τον πατέρα του ή σε άλλους συγγενείς του, Μπορεί να κάνει δωρεές σε διάφορα φιλανθρωπικά ιδρύματα, φτωχούς και άπορους, καθώς και να θυσιάσει θυσίες. Εάν ο αποθανών δεν έχει θέληση να θυσιάσει ένα ζώο για τον εαυτό του, το άτομο που θυσιάζει μπορεί να ταΐσει αυτό το κρέας στους φτωχούς, καθώς και για τον εαυτό του και τους πλούσιους. Ωστόσο, εάν ο αποθανών έχει διαθήκη, πρέπει να ταΐσει ή να διανεμηθεί πλήρως στους φτωχούς (Bilmen, İlmihal, σελ. 395)."