Εκπαιδεύτηκαν μαζί και δημιούργησαν τα δικά τους εργαστήρια.

Παραδοσιακά προϊόντα που παρασκευάζονται στο εργαστήριο υφαντικής που ιδρύθηκε από 4 νοικοκυρές στο κέντρο της πόλης του Εσκισεχίρ αποστέλλονται σε διάφορες χώρες του κόσμου.

Εσκισεχίρ Οι νοικοκυρές İlknur Kahvecioğlu, Fisun Ulukan, Ömür, που παρακολούθησαν το μάθημα υφαντικής που άνοιξε στο Δημόσιο Κέντρο Εκπαίδευσης Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, ο Köse και η Saadet Songül αποφάσισαν να ιδρύσουν το δικό τους εργαστήριο. αυτοί έδωσαν. Ενοικίαση χώρου σε ιστορικά σπίτια Odunpazarı γυναίκαΟ Λάρ ίδρυσε το πρώτο και μοναδικό ιδιωτικό εργαστήριο υφαντικής στην περιοχή. Γυναίκες επιχειρηματίες με στόχο να περάσουν την υφαντική, μια από τις παραδοσιακές χειροτεχνίες, στις επόμενες γενιές, σχεδιάζουν παραδοσιακά προϊόντα με τη βοήθεια 4 διαφορετικών ξύλινων υφαντικών αργαλειών. Επιπλέον, τα παρασκευασμένα προϊόντα πωλούνται σε διάφορες χώρες του εξωτερικού, ιδιαίτερα στην Αμερική και το Βέλγιο.

«ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΜΟΝΟ»

Μιλώντας για τη διαδικασία ίδρυσης του εργαστηρίου υφαντικής, ο İlknur Kahvecioğlu δήλωσε τα εξής:

«Είμαστε οι πρώτοι απόφοιτοι υφαντικής δημόσιας εκπαίδευσης, το εργαστήριο ιδρύθηκε μαζί μας. Πήραμε όλες τις ενότητες ύφανσης για δύο χρόνια. Το να μαθαίνεις να υφαίνεις από παραδοσιακές χειροτεχνίες είναι κάτι όμορφο. Δεν θέλαμε να είναι μόνο για μάθηση. 4 φίλες αποφοίτησαν από εκεί, αποφασίσαμε να ανοίξουμε ένα εργαστήριο. Αρχικά, ξεκινήσαμε με τα εξώφυλλα. Αργότερα, συνειδητοποιήσαμε ότι δεν θα ήταν μόνο αυτό, στραφήκαμε σε διαφορετικά σχέδια. Ξεκινήσαμε διάφορες δουλειές όπως τσάντες, ριχτάρια και πουγκάκια. Συγκεκριμένα, αποφασίσαμε να δουλέψουμε στα μοτίβα του Εσκισεχίρ. Υπάρχει πολλή υφαντική από Sarıcakaya και Mihalıççık. Ωστόσο, ξεχάστηκε εκεί, και κόντευε να πεθάνει. Στο παρελθόν, γίνονταν πολλά υφαντά γύρω από το Odunpazarı. Με τον καιρό, όλα έχουν φύγει. Όσοι έρχονται να μας επισκεφτούν λένε, «Είχαμε και παλιά ξύλινα παγκάκια, αλλά τα κάψαμε όλα, δεν εκτιμήσαμε την αξία τους». Αποφασίσαμε να το κρατήσουμε ζωντανό εδώ. Ο μεγαλύτερος στόχος μας είναι να γνωρίσουμε αυτές τις χειροτεχνίες στις επόμενες γενιές και στους νέους και να τις παρουσιάσουμε».

"ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΕΠΙΣΚΕΦΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΒΕΛΓΙΟ ΤΟ ΕΣΚΙΣΕΧΙΡ ΕΔΩΣΑΝ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΣΑΝΤΩΝ"

Αναφερόμενος στη διεθνή διαδικασία πώλησης των παρασκευασμένων προϊόντων, ο Kahvecioğlu είπε σχετικά με το θέμα τα εξής:

«Μια νεαρή κοπέλα που ζει στην Κωνσταντινούπολη έκανε αίτηση για πωλήσεις στο εξωτερικό. Δημιούργησε το πόδι μας στο εξωτερικό. Λάβαμε δείγματα προϊόντων πριν από εμάς. Μετά ήρθε η συνέχεια. Δουλέψαμε ειδικά για τσάντες για αυτόν. Τότε, κάποιος που ήρθε στο Εσκισεχίρ από το Βέλγιο για επίσκεψη, παρήγγειλε μια τσάντα και την πήγε στο εξωτερικό».

«Ειδικά οι ΑΝΤΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΟΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ»

Εκφράζοντας ότι οι πολίτες που επισκέφτηκαν το εργαστήριο έδειξαν θετική αντίδραση, ο Fisun Ulukan είπε:

«Ο κόσμος δίνει μεγάλη ανταπόκριση. Ειδικά οι άνθρωποι της ηλικίας μας λένε, «υφαίναμε κι εμείς». Το εργαστήριό μας επισκέπτονται και νέοι. Ειδικά οι άνδρες είναι πιο ευαίσθητοι και περίεργοι ως προς αυτό. Κυρίες, φαντάζομαι, επειδή είναι λίγο ανυπόμονες, δεν τους αρέσει πολύ. Οι αντιδράσεις είναι γενικά καλές. Στον αργαλειό, πρώτα περνάτε το νήμα από τα σύρματα. Μετά το χτενίζεις. Όσον αφορά την ύφανση, δεν είναι και τόσο δύσκολο ούτως ή άλλως. Αλλά το πιο δύσκολο κομμάτι είναι η φάση κατασκευής. Εφόσον το κάνουμε εδώ και πολύ καιρό, μπορούμε να φτιάξουμε όλων των ειδών τα μοτίβα και τις ανοιχτές δουλειές».