Διδάσκουν εξαγόμενα ξύλινα παιχνίδια στις νέες γενιές

Δύο νέοι εξάγουν τα ξύλινα παιχνίδια που κατασκεύασαν στο εργαστήριο που ίδρυσαν στην Καισέρι. μηχανικοί, και σε ιδρύματα προσχολικής εκπαίδευσης, μερικά από αυτά παιχνίδια ειδικά για την οθωμανική περίοδο μοιράζονται στα παιδιά. ετοιμάζεται.

Serdar Çıraklı, απόφοιτος του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών της Σχολής Μηχανικών του Πανεπιστημίου Hacettepe και ηλεκτρολόγος ηλεκτρονικός μηχανικός Ahmet Köseoğlu, Διοίκηση Ανάπτυξης και Υποστήριξης Μικρών και Μεσαίων Επιχειρήσεων Προεδρία (KOSGEB) Ίδρυσε το Affan Dede Toy Workshop πριν από περίπου 2 χρόνια με την υποστήριξη 100 χιλιάδων λιρών μηχανημάτων και εξοπλισμού.

Δύο μηχανικοί, που έβαλαν την καρδιά τους στα παιχνίδια, επανασχεδιάζουν παραδοσιακά παιχνίδια από ξύλο, γνωστά ως «Eyüp Toys» στην οθωμανική περίοδο, και τα παράγουν σε πάγκους CNC.

Ο επιχειρηματίας Serdar Çıraklı είπε στο Anadolu Agency (AA) ότι βρέθηκε στην Άγκυρα για πρώτη φορά ενώ σπούδαζε στο πανεπιστήμιο. Ξύλινο παιχνίδιΕίπε ότι είδε τα δείγματά τους και κατάλαβε ότι δεν βρέθηκαν στο Καϊσέρι.

Εξηγώντας ότι διοργανώνουν θέατρα για παιδιά εδώ και χρόνια με τη σύντροφό του Köseoğlu και ότι αγαπούν πολύ τα παιδιά, ο Çıraklı είπε ότι πήρε τα πρώτα δείγματα παιχνιδιών από την Άγκυρα. ότι πραγματοποίησαν ένα εργαστήριο στο σχολείο και ότι αποφάσισαν να ιδρύσουν ένα εργαστήριο ξύλινων παιχνιδιών αξιολογώντας την επίδραση αυτής της εκπαίδευσης στα παιδιά με ειδικούς στην παιδική ανάπτυξη. μεταφέρθηκε.

Ο Çıraklı δήλωσε ότι αγόρασαν τα μηχανήματα που σχεδίασαν με την υποστήριξη της KOSGEB. «Είμαστε αφοσιωμένοι στο παιχνίδι και την επίδρασή του στην ανάπτυξη των παιδιών. Στην Ιαπωνία, από την ηλικία των 3 ετών, δίνουν στα παιδιά ξύλο, καρφιά και σφυριά. Τα παιδιά εκπαιδεύονται για την παραγωγή. Δεν πήραμε το στυλό ελέγχου και το κατσαβίδι μέχρι το πανεπιστήμιο. Προσπαθούμε να καλύψουμε το κενό εδώ και προσπαθούμε να το κάνουμε αυτό με τα αγαπημένα πράγματα των παιδιών, τα παιχνίδια». μίλησε

Ο Çıraklı συνέχισε:

«Ο Αφάν Ντεντέ είναι ο τελευταίος μάστορας παιχνιδιών της οθωμανικής περιόδου. Λέγεται ότι το 1600 υπήρχαν 300 καταστήματα παιχνιδιών γύρω από το Eyüp. Οι Οθωμανοί σουλτάνοι πραγματοποιούν μαζικές τελετές περιτομής και μοιράζουν παιχνίδια στα παιδιά μετά την τελετή. Υπάρχει μια βιομηχανία ξύλινων παιχνιδιών. Διδάσκουμε τα παραδείγματα παιχνιδιών από εδώ στα παιδιά μας. Προσπαθούμε να μεταδώσουμε τη θέση του παιχνιδιού στην ιστορία μας στα παιδιά με τις ιστορίες τους. Για παράδειγμα, υπάρχει ένα παιχνίδι που ονομάζεται «πεθερά». Οι μητέρες δίνουν αυτό το παιχνίδι στο παιδί τους στο δρόμο. Καθώς ο ήχος φεύγει, καταλαβαίνουν ότι τα παιδιά απομακρύνονται από το σπίτι. Υπάρχουν παιχνίδια ειδικά φτιαγμένα, υπήρχαν παιχνίδια που είχαν εκπαιδευτική πτυχή, όχι απλώς για να περνάει η ώρα».

Τονίζοντας ότι δίνουν τη δυνατότητα στα παιδιά να κάνουν κάτι με το δικό τους έργο, ο Çıraklı συνέχισε τα λόγια του ως εξής:

«Τον περασμένο μήνα, φτάσαμε σχεδόν 2.000 μαθητές. Ακόμα κι αν το παιχνίδι που αγοράσατε από το κατάστημα παιχνιδιών είναι πιο όμορφο, στα παιδιά αρέσει αυτό που φτιάχνουν μόνα τους. Ο λόγος για αυτό είναι ότι τα παιχνίδια που φτιάχνουν έχουν μια ιστορία και ότι τα ίδια τα παιδιά τα φτιάχνουν. Κάνουμε την παραγωγή μας εντελώς μόνοι μας και σχεδιάσαμε και κατασκευάσαμε μόνοι μας τα μηχανήματα. Αν και δεν έχει δημιουργηθεί βιομηχανία ξύλινων παιχνιδιών στην Τουρκία, υπάρχει μεγάλη ζήτηση από το εξωτερικό».

Η ειδική σε θέματα ανάπτυξης παιδιών Fatma Nur Yılmaz επεσήμανε ότι τα παιδιά βιώνουν την αίσθηση του «το έκανα» κατά τη διάρκεια αυτών των προπονήσεων. «Βλέπουν πραγματικά ότι έχουν καταφέρει κάτι. Είμαστε χαρούμενοι που βλέπουμε την πρόοδό τους». είπε.