Βλέπουν κήπους νοσταλγίας όπως τα παιδιά τους στο Bağcılar

Η ζωή του γιασεμιού Ζωή Τα νέα της ζωής κήποι νοσταλγίας Bağcılar Πού είναι οι κήποι νοσταλγίας / by admin / April 05, 2020

Οι Κήποι Νοσταλγίας του δήμου Bağcılar ανατίθενται σε γυναίκες που απασχολούνται στο Πρόγραμμα Κοινοτικών Παροχών της İŞKUR (TYÇP)

TEOΣύμφωνα με το πρωτόκολλο που έχει υπογραφεί με Δήμος Bağcılar 17 που θα απασχολούνται στη Διεύθυνση των πάρκων και κήπων γυναίκαμισθωμένος. Οι γυναίκες που περιλαμβάνονται στο προσωρινό προσωπικό θα εργάζονται για 6 μήνες στους χώρους των δημοτικών υπηρεσιών. Στην αρχή των εγκαταστάσεων θα εξυπηρετήσουν Κήποι Νοσταλγίας Υπάρχουν βερίκοκα, κεράσι, σταφύλια, φουντούκια, καρύδια και βακκίνιους κήπους γνωστούς με το όνομα.

Οι γυναίκες που πλησιάζουν τα οπωροφόρα δέντρα με τη συμπόνια της μητέρας τους, τους κάνουν να μεγαλώνουν παραγωγικά, φροντίζοντάς τους όπως τα παιδιά τους. Ο Aslı Altıntop είπε ότι εργάστηκε εδώ για 6 μήνες. "Δεν βλέπω εδώ ως επιχείρηση. Αυτό είναι σχεδόν το σπίτι μου, τα δέντρα είναι σαν τα παιδιά μου. Δίνω την εργασία μου την αγάπη μου γι 'αυτούς. Καθώς γερνούν, γίνω επίσης ευτυχισμένος " είπε.

Rabiya Kılıç, Aslı Altıntop και Ayşe Arslan, κάθε μέρα που πηγαίνουν στους κήπους νοσταλγίας, χωρίς σκάλισμα και λίπανση, Κάνοντας όλες τις εργασίες που πρέπει να γίνουν από άρδευση έως καθαρισμό, οι κάτοικοι είναι έτοιμοι να χρησιμοποιήσουν. Φέρνει. Οι γυναίκες που κάνουν την δουλειά τους με αγάπη όχι μόνο ωραιοποιούν τους κήπους νοσταλγίας, αλλά και παρέχουν υγιή ανάπτυξη και παραγωγική ανάπτυξη δένδρων. Με την εκπληκτική και εκπληκτική θέα του, οι Κήποι Νοσταλγίας γίνονται οι συχνότερες τοποθεσίες της περιοχής σε κάθε εποχή.

Rabiya Kılıç, μητέρα 3 παιδιών, 42 ετών «Ως παιδί, μεγαλώσαμε κάνοντας αυτά τα πράγματα στο χωριό. Είναι πολύ εύκολο και διασκεδαστικό για μένα. Δουλεύω και ξεκουράζω και κερδίζω χρήματα. Έρχομαι και ταξιδεύω έξω από την εργασία " μίλησε.

Ο Ayşe Arslan, ο οποίος έχει 3 παιδιά ηλικίας 36 ετών, δήλωσε: "Είμαι νοικοκυρά. Συνεισφέρω στην οικονομία του σπιτιού μου δουλεύοντας εδώ και όχι καθισμένος στο σπίτι. Δεν κουραζόμουν γιατί αγαπώ τη δουλειά μου. "