Ποιες είναι οι επιπτώσεις του πολέμου στα παιδιά; Ψυχολογία παιδιών σε πολεμικό περιβάλλον

Ο πόλεμος, που δημιουργείται από τον άνθρωπο και έχει μακροχρόνιες καταστροφικές συνέπειες, είναι ένα μαζικό τραύμα. Ο πόλεμος, που μπορεί να προκαλέσει σοβαρά τραύματα σε όλους, μικρούς και μεγάλους, έχει καταστροφικές συνέπειες, ειδικά στα παιδιά. Ποιες είναι λοιπόν οι επιπτώσεις του πολέμου στα παιδιά; Ποια είναι η πιο συχνή ψυχολογική διαταραχή σε παιδιά που έχουν βρεθεί σε πολεμικό περιβάλλον;

Ισραήλ'του ΓάζαΣτην απάνθρωπη σφαγή που εξαπέλυσε εναντίον του, όλοι οι πολίτες, μικροί και μεγάλοι, τραυματίστηκαν σοβαρά. Εκείνοι που επλήγησαν περισσότερο από αυτή τη βάναυση γενοκτονία, κατά την οποία χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, ήταν αναμφίβολα παιδιά. Ο πόλεμος, ο οποίος είναι τόσο παλιός όσο η ανθρώπινη ιστορία, και οι επιπτώσεις του ήρθαν ξανά στο προσκήνιο με τη σφαγή κατά της Γάζας. Ένας πόλεμος σε οποιαδήποτε περιοχή στον κόσμο μπορεί να προκαλέσει τόσο σωματική όσο και ψυχολογική βλάβη στους πολίτες που ζουν σε αυτήν την περιοχή. Οι επιπτώσεις του πολέμου και το τραύμα της ύπαρξης σε πολεμικό περιβάλλον μπορούν να φανούν κυρίως στα παιδιά.

Οι επιπτώσεις του πολέμου στα παιδιά

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Πόλεμος; Είναι πράξεις βίας που διαπράττονται από ανθρώπους και μπορούν να υποβάλουν τα παιδιά σε ψυχολογικές και συναισθηματικές επιπτώσεις που διαρκούν για το υπόλοιπο της ζωής τους. Ενέργειες όπως η συμμετοχή σε πολεμικό περιβάλλον και η έκθεση σε πόλεμο μπορεί να προκαλέσουν πολλές ψυχολογικές διαταραχές στα παιδιά. Η πιο συχνή ψυχολογική διαταραχή σε παιδιά που έχουν βρεθεί σε πολεμικό περιβάλλον είναι η διαταραχή άγχους. Η πιο προφανής επίδραση της έκθεσης στον πόλεμο σε νεαρή ηλικία είναι η διαταραχή του στρες. Κατάθλιψη, απελπισία για το μέλλον, παθολογικό πένθος, προσκόλληση και κατάθλιψη σε άτομα που είχαν εκτεθεί σε πολεμικό περιβάλλον όταν ήταν παιδιά. διαταραχές, απώλεια συστημάτων ηθικής και αξιών και δια βίου ψυχοπαθολογίες μπορεί να παρατηρηθεί.

Ποιες είναι οι επιπτώσεις του πολέμου στα παιδιά;

Τα παιδιά εμφανίζουν συμπτώματα διαταραχής μετατραυματικού στρες με τη μορφή επαναλαμβανόμενων, λεπτομερών και ενοχλητικών σκέψεων και εικόνων. Αυτά τα παιδιά ξαναζούν δυσάρεστα γεγονότα ξανά και ξανά με τη μορφή ονείρων, αφήγησης ή παιχνιδιού. Η κατάθλιψη και οι αγχώδεις διαταραχές είναι κοινές στα παιδιά που βίωσαν πόλεμο.

ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

Το φαινόμενο του πολέμου είναι ένα τραύμα. Για το λόγο αυτό, τα τραύματα που βιώνουν άτομα όλων των ηλικιών μπορεί να εκδηλωθούν με συμπτώματα διαταραχής στρες. Ωστόσο, ο μεγαλύτερος αντίκτυπος αυτού του τραύματος εκδηλώνεται μέσω των παιδιών.

Πόλεμος και παιδική ψυχολογία

Τα παιδιά που εκτέθηκαν σε πολεμικό περιβάλλον κατά την προσχολική περίοδο είναι η ομάδα που αισθάνεται περισσότερο την ανάγκη για προστασία επειδή βρίσκονται στην αναπτυξιακή τους περίοδο. Αυτή η απαίτηση? Αποκαλύπτει προσκόλληση στις οικογένειές τους, ότι δεν θέλουν να τις αφήσουν, δεν κοιμούνται, φόβο ότι θα μείνουν μόνοι και εφιάλτες. Ο πόλεμος αντανακλάται στα παιχνίδια των παιδιών προσχολικής ηλικίας.

Ψυχολογία παιδιών σε πολεμικό περιβάλλον

Πόλεμος για τα παιδιά στο σχολείο. Εφόσον έχουν επίγνωση του τι συμβαίνει, αν έχουν ακόμα σχολείο στο οποίο μπορούν να φοιτήσουν, η επιτυχία τους στο σχολείο θα αυξηθεί. Μπορεί να εμφανιστούν επιδράσεις όπως πτώση, επιδείνωση των σχέσεων, πόνος άγνωστης προέλευσης και κατάθλιψη. μπορεί να εξαγάγει. Ο πόλεμος αλλάζει τα όνειρα των μαθητών και μπορεί να τους οδηγήσει σε επιθετικά, εχθρικά όνειρα.

Ψυχολογικές επιπτώσεις του πολέμου στα παιδιά

Μπορεί επίσης να προκαλέσει συμπεριφορές όπως επιθετικότητα, απόγνωση για το μέλλον και αδιαφορία για τη ζωή σε παιδιά που εκτίθενται σε πόλεμο κατά την εφηβεία. Τα παιδιά μπορεί να θυμούνται τις επιπτώσεις του πολέμου σε όλη τους τη ζωή, ακόμα κι αν όλα δείχνουν να είναι καλά μετά το τέλος του πολέμου. Καταστάσεις όπως φόβοι, όνειρα και ανάμνηση γεγονότων που βιώθηκαν από παιδιά που εκτέθηκαν στον πόλεμο μπορεί να δημιουργήσουν τη σκέψη ότι θα συμβεί ξανά.

Τι πρέπει να προσέχουμε όταν εξηγούμε τον πόλεμο και τον τρόμο στα παιδιά μας;

• Η πρώτη προϋπόθεση για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας είναι να έχουμε τον έλεγχο της κατάστασης, να έχουμε ήρεμη, καθησυχαστική και συνεπή στάση.
• Όταν τα παιδιά μας κάνουν ερωτήσεις, η απάντηση που δίνουμε θα πρέπει να είναι στην απλούστερη μορφή της, η πιο κατάλληλη για την ηλικία και το αναπτυξιακό τους στάδιο, με τρόπο που να μην τα επηρεάζει αρνητικά.
• Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται μέθοδοι όπως η υποτίμηση του περιστατικού ή οι αστείες δηλώσεις. Αυτή η προσέγγιση προκαλεί κλονισμό της εμπιστοσύνης τους επειδή γνωρίζουν το πλαίσιο του περιστατικού.
• Χρησιμοποιήστε ευκαιρίες για να είστε με τα παιδιά σας. Η αύξηση του χρόνου που περνάτε μαζί τους δημιουργεί ένα αίσθημα ασφάλειας σε αυτούς. Το αίσθημα αυτοπεποίθησης επιτρέπει την αισιοδοξία και την ικανότητα να σκέφτεσαι θετικά για το μέλλον.
• Για να τον παρηγορήσει, είπε: «Δεν πειράζει». Μην πεις. Δηλώστε ότι το παιδί σας είναι μαζί σας και ασφαλές. Όταν μιλάτε για αυτό το θέμα και δίνετε εξηγήσεις, μην παραμελείτε τη σωματική επαφή. Δηλώστε ότι εσείς, το σχολείο και οι συγγενείς σας έχετε λάβει όλες τις προφυλάξεις για να αποτρέψετε οποιαδήποτε βλάβη του/της.
• τρομοκρατία στην τηλεόραση ΝέαΜην τους αφήσεις να σε παρακολουθούν. Ειδικά για τα μικρά παιδιά, οι επαναλαμβανόμενες εικόνες μπορεί να προκαλέσουν πολύ άγχος.
• Αν το παιδί πει «φοβάμαι...», ακούστε τον φόβο του και δείξτε περισσότερο ενδιαφέρον και εγγύτητα από το συνηθισμένο. Μην αφήνετε τον φόβο να εμποδίζει την καθημερινότητά του, εντοπίστε τα πράγματα που φοβάται και αποφεύγει και ενθαρρύνετέ το να τα κάνει.