Έγινε ο μοναδικός γαμπρός του Ελαζίγ! Παρά αυτούς που δεν μπορούν...

Η Pınar Tıraş, η οποία ζει στο Elaziğ, έλαβε το δίπλωμα περιποίησης το 2017. Παρά εκείνους που λένε «Δεν μπορείς να το κάνεις, είσαι γυναίκα», η Tıraş είναι φιλόδοξη και είναι περήφανη που είναι η μόνη γυναίκα γαμπρός στο Elaziğ εδώ και 5 χρόνια.

Ξυρίζοντας, αφού έλαβαν το έγγραφο, οι πολίτες γύρω του είπαν: «Δεν μπορείς, εσύ γυναίκαΠήγε στη δουλειά, αγνοώντας αυτά που έλεγαν. Ο Tıraş, ο οποίος είναι επαγγελματίας γαμπρός εδώ και 5 χρόνια, ήρθε στη φάρμα τις πρώτες πρωινές ώρες και φρόντιζε τα άλογα αφού τα φρόντιζε. «Είμαι περισσότερο δεμένος με τα άλογα παρά με τα παιδιά μου». είπε.

«ΕΙΠΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ, ΦΙΛΟΔΟΞΙΕΣ ΕΚΑΝΑ»

Δηλώνοντας ότι έκανε αίτηση για ένα κοινό έργο που ξεκίνησε από την Επαρχιακή Διεύθυνση Γεωργίας και Δασοκομίας και το Jockey Club της Τουρκίας και ότι ενδιαφερόταν για αυτό το έργο καθώς ήταν για πρώτη φορά στην Τουρκία, ο γαμπρός Pinar Shave, δήλωσε:

«Δεν σκέφτηκα να το πάω τόσο μακριά, αλλά πήγα με τους φίλους μου και παρακολούθησα τα μαθήματα και πέτυχα. Πήρα την άδεια μου και είμαι αδειούχος γαμπρός εδώ και 5 χρόνια. Μου είπαν ότι δεν μπορείς να το κάνεις. Η ρητορική τους με έχει κάνει φιλόδοξο και κάνω τη δουλειά μου για να κακοποιήσω αυτούς που λένε ότι δεν μπορείς να το κάνεις. Όταν πρωτοπήγα στον ιππόδρομο, λίγοι γαμπροί έκαναν τα μαθήματά μας, ήμασταν στην προπονητική διαδικασία εκείνη την περίοδο. Γύρισα προς το μέρος τους και είπα ότι θα έρθει η μέρα, θα είμαι αντίπαλός σου, όλοι είπαν ότι πιστεύουμε, οπότε τους έγινα αντίπαλος...»

Στη συνέχεια συνέχισε ως εξής:

«Τα άλογα είναι σαν τα παιδιά μου. Όπως πρέπει να φροντίζεις τα παιδιά στο σπίτι, έτσι πρέπει να τα φροντίζω κι εγώ εδώ, γιατί μας χρειάζονται περισσότερο. Δεν έχουν στόμα και γλώσσα. Όταν ξεκίνησα την επιχείρηση το 2017, ξεκινήσαμε με λίγους φίλους. Κάποιοι τα παράτησαν λόγω της δυσκολίας της δουλειάς, κάποιοι δεν μπορούσαν και δεν σκεφτόμουν αν θα τα παρατούσα μια μέρα, αλλά δεν έχω ζήσει ποτέ κάτι τέτοιο. Η μόνη διαφορά από τους φίλους μου που τα παράτησαν ήταν ότι ήμουν τυχερός. Έγινα φίλος με τα αφεντικά μου στα μέρη που δούλευα συνέχεια. Έκανα τη δουλειά μου επίτηδες, οπότε κανείς δεν χρειάστηκε να μου πει τίποτα. Τα αφεντικά στον χώρο που δουλεύω είδαν και την αγάπη μου για τα ζώα, οπότε ίσως προτιμήθηκα. Γραφτήκαμε στο μάθημα ως 40 γυναίκες το 2017, ήμασταν 4 υπάλληλοι Ελαζίγαλλά αυτή τη στιγμή είμαι ο μόνος υπάλληλος».