Φτιάχνουν το ψωμί τους από αχλάδια! Τα αγριοαχλάδια γίνονται φυλλόμορφα με την παραδοσιακή μέθοδο.

Η Meryem Sevinç, 58 ετών, που ζει στην περιοχή Hadim στα βουνά του Κεντρικού Ταύρου στο Ικόνιο, φτιάχνει φυλλόψωμο με αλεύρι που προέρχεται από την ξήρανση αγριοαχλαδιών.

Τα άγρια ​​αχλάδια που καλλιεργούνται στα βουνά του Ταύρου συλλέγονται τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο. Τα αχλάδια, που πλένονται και χτυπιούνται με σφύρα, τα αφήνουμε να στεγνώσουν στον ήλιο για περίπου 20 μέρες. Τα αγριοαχλάδια, που είναι αλεύρι στο μύλο, γίνονται φυλλόψωμο σε επιδέξια χέρια και έρχονται στο τραπέζι.

Η Meryem Sevinç, μία από τους κατοίκους της συνοικίας Gezlevi με πληθυσμό 1200 κατοίκων στην περιοχή, ζει στα βουνά για σχεδόν 40 χρόνια. ότι συνεχίζει αυτή την παραδοσιακή γεύση μετατρέποντας τα αγριοαχλάδια που μαζεύει και αποξηραίνει σε αλεύρι. είπε.

Εξηγώντας ότι το στάδιο του να φτάσει κανείς το αχλάδι στα τραπέζια ως ψωμί είναι αρκετά ενοχλητικό, ο Sevinç είπε: «Όταν έρχονται οι φθινοπωρινοί μήνες όπως ο Σεπτέμβριος και ο Οκτώβριος, τα αγριοαχλάδια ωριμάζουν, λιώνουν και πάμε να τα μαζέψουμε». είπε.

Ο Sevinç είπε ότι το αλεύρι από αχλάδι είναι πολύ χρήσιμο.

«Αυτό το ψωμί είναι πολύ χρήσιμο. Όσοι τρώνε χωρίς αλάτι και οι διαβητικοί μπορούν εύκολα να το φάνε. Η αείμνηστη μητέρα και ο θείος μου ήταν διαβητικοί. Καθώς έφτιαχνα ψωμί, τους το πήγαινα. Η μητέρα μου έφαγε πολύ από αυτό το ψωμί. Γιατί δεν είχε ζάχαρη. Τι ζάχαρη θα έχει ένα αχλάδι του βουνού; Έχει γεύση ανάλογα, και το αλάτι του είναι σύμφωνα με αυτό». χρησιμοποίησε τις φράσεις.

«Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΠΙΝΟΥ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΩ ΤΟ ΑΧΛΑΔΙ»

Εκφράζοντας ότι η ιδέα της παρασκευής αλευριού από αχλάδια προέκυψε λόγω δύσκολων συνθηκών διαβίωσης, ο Sevinç είπε:

«Σκέφτηκαν να χρησιμοποιήσουν το αχλάδι σε περιόδους πείνας και το στέγνωναν και το έκαναν αλεύρι. Παλιά δεν υπήρχε ψωμί, αυτά τα έφτιαχναν σε καιρό πείνας. Όσοι είχαν σιτάρι ανακάτευαν και σιτάρι. Είναι πιο νόστιμο».

Ο Sevinç είπε ότι όσοι άκουσαν για πρώτη φορά αχλαδόψωμο εξεπλάγησαν πολύ, ότι υπήρχε μεγάλη ζήτηση, αλλά δεν μπορούσε να το φτιάξει όσο πριν:

«Το έφερνα με το γαϊδουράκι μου, τώρα δεν έχω την ευκαιρία. Ή δεν μπορώ να αγοράσω το σιτάρι σου ή δεν μπορώ να φέρω αχλάδια. Κανείς δεν πηγαίνει σε αυτά τα βουνά τώρα. Ούτε εγώ μπορώ να πάω μόνος μου. Μεγαλώνω τον ανιψιό μου γιατί δεν έχω παιδιά. Συνεχίζω αυτή την παράδοση για όλα τα υπόβαθρα και τους συγγενείς μου. «Μετά από εμένα, μένεις στο σπίτι σου, στο σπίτι σου, Φάτμα». Λέω. «Όχι, ακόμα δεν το αντέχω». λέει. Ποιον άλλο να πω; Θα το κάνω μέχρι να πεθάνω, αλλά παρόλα αυτά, ελπίζω να έρθει κάποιος πίσω μου».

ΣΧΕΤΙΚΑ ΝΕΑ

Καλά νέα για τις νοικοκυρές! Έρχεται η συμβουλευτική στο ηλεκτρονικό εμπόριο

ΣΧΕΤΙΚΑ ΝΕΑ

'Επιχειρηματίας' σύμβουλος για νοικοκυρές